9 اسفند 1393
در زمان مواجهه با افراد مورد علاقه اشک شوق میریزیم، در زمان دریافت خبرهای خوب جیغ میکشیم، و هنگام مشاهده کودکان بامزه لپ آنها را میکشیم. چرا چنین تجربیات مثبتی، چنین واکنشهای منفیای را برمیانگیزد؟ تحقیقات جدید نشان میدهد این کار احتمالاً برای آرامشدن و مدیریت بهتر اوضاع انجام میشود.
روانشناس Oriana Aragon از دانشگاه Yale به همراه همکاران خود پژوهشی ترتیب داد که در آن، چگونگی تمایل واکنش 143 فرد بزرگسال به تجربیات خوب و بد را مورد بررسی قرار دادند. برای مثال به سوژهها تصاویر کودکان بامزه و دوستداشتنی و کودکان معمولیتر نشان داده میشد و سپس در مورد احساس و تمایل واکنش آنها به هر یک از تصاویر سؤال پرسیده میشد. آنها دریافتند هر چه کودکان بامزهتر بودند، احتمال ایجاد احساسات مثبت و احتمال تمایل به واکنشهای شبهتهاجمی مانند کشیدن لپها در افراد مشاهدهکننده بیشتر بود. در بررسی دیگری که در ادامه توسط این گروه انجام شد، مشاهده شد که سوژههایی که تمایل بیشتری به بروز واکنشهای شبهتهاجمی داشتند، زودتر از سایر افراد از لحاظ احساسی آرام و خنثی میشدند.
دکتر Aragon معتقد است بروز پاسخهای منفی به احساسات مثبت، منجر به تنظیم و ایجاد تعادل احساسی در افراد میشود. احساسات خیلی مثبت میتواند با فرآیند تصمیمگیری در افراد مداخله کرده و پاسخهای بدون فکر ایجاد کند. برای مثال اگر احساسات ناشی از هیجان و شادی زیاد پدری در زمان مشاهده دختر کوچولوی دوستداشتنیاش که دوست دارد وی را بخورد کنترل نشود، معلوم نیست چه اتفاقی برای دختر بچه بیفتد! روانشناسان بر شواهدی مبنی بر عکس این قضیه و بروز واکنشهای مثبت در زمان احساسات قوی منفی، مانند خندیدن در زمان عصبیشدن یا مواجهه با یک موقعیت دشوار یا ترسناک، نیز تأکید کردهاند که تأییدی بر همین ادعا است.
منبع: http://www.scientificamerican.com
تعداد مشاهده (763) نظرات (1)
مهدی
mamnoon .ghashang bood. mozooesh jaleb bood khabaretoon.