10 مرداد 1394
اشتیاق انسان برای تشخیص دروغ، انکارناپذیر است؛ اگرچه دروغگفتن امری رایج است اما اکثر افراد بیشتر به سمت گفتن حقیقت تمایل دارند، حتی زمانی که احساس میکنند نیاز است دروغ بگویند. بیش از ۸۰ درصد دروغگوها را نمیتوان شناسایی کرد اما همیشه راههایی وجود دارد که با استفاده از آن میتوانید دست کسانی را که به شما دروغ میگویند رو کنید.
دروغگویی در سنین کودکی یکی از رفتارهای معمولی و رایج است. هنگامی که کودکان عملی را برخلاف میل والدین انجام میدهند، این را هم میدانند که اعترافکردن به گناه میتواند تنبیه را به دنبال داشته باشد، و ممکن است دروغ بگویند. پس از آن، هر زمانی که دچار مشکل شوند با استفاده از این عمل، سعی میکنند که تنبیه را کاهش دهند. تکرار این عمل باعث شرطیشدن رفتار دروغگویی در شخص شده و پایههای یک الگوی دروغگویی در آینده را در فرد شکل میدهد. در ادامهی این مقاله شما با تکنیکهایی آشنا خواهید شد که با استفاده از آن میتوانید مچ کسانی را که به شما دروغ میگویند بگیرید:
۱. شروع کردن با سؤالات معمولی
در ابتدا لازم است شما الگوی رفتار فرد در حالت طبیعی را مشاهده کنید. برای این کار سؤالاتی را انتخاب کنید که فرد احساس خطر و تهدید نکند. از آنها دربارهی آب و هوا، برنامهشان برای تعطیلات، مسایل روزمره و یا هر چیزی که پاسخهای عادی و بدون نیاز به فکرکردن طلب میکند بپرسید. هنگام پاسخدادن، زبان بدن و حرکات چشم را نگاه کنید. در این مرحله شما میخواهید بفهمید وقتی آنها حقیقت را میگویند چه عکسالعملی انجام میدهند. آیا تغییر حالت میدهند؟ فقط به یک نقطه خیره میشوند یا خیر؟ مطمئن شوید که برای بهدستآوردن الگوی رفتار، به اندازه کافی سؤال پرسیدهاید.
۲. مشاهدهی تغییر رفتار
حال وقت آن است که درستی یا نادرستی حرفهای طرف مقابلتان را محک بزنید. زمانی که از محدودهی سؤالات معمولی به محدودهی دروغ وارد میشوید، به عکسالعمل آنها دقت کنید. باید قادر به مشاهدهی تغییر در زبان بدن، حالات چهره، حرکات چشمی، و ساختار جمله آنها باشید. همهی افرادی که دروغ میگویند، به صورت ناخودآگاه سرنخهایی را به ما میدهند. لازمهی دست یافتن به این سرنخها، مشاهدهی الگوی طبیعی رفتار فرد است.
۳. زبان بدن
سادهترین و مهمترین راه برای تشخیص یک دروغگو، تمرکز بیشتر بر زبان بدن است.
اگرچه این روش به صورت قطعی برای تشخیص دروغ کافی نیست، اما یکی از بهترین روشهایی است که میتوانید استفاده کنید. کنترل همهی رفتارها و واکنشها هنگام گفتن دروغ غیرممکن است. این افراد برای این که احساسشان کمتر محسوس باشد، معمولاً بدن خود را هنگام گفتن دروغ به داخل میکشند. بسیاری از آنها دست و پایشان را گم میکنند و گاهی اوقات به صورت ناخودآگاه سعی میکنند تا انگشتان بیقرارشان را از دید شما پنهان نگاه دارند.
نگاهکردن به حالات مختلف چهره افراد گاهی اوقات عدم صداقت آنها را فاش میکند. اما برخی از این حالات پیچیده و بسیار ظریف هستند و نیاز به دقت بیشتری دارند. اغلب اوقات هنگام دروغگفتن، پوست چهره تغییر رنگ میدهد، لبهایشان را گاز میگیرند، و یا به سرعت پلک میزنند. هر یک از این تغییرات، نشانهای بر افزایش فعالیت مغز هنگام دروغ گفتن است.
هنگامی که یک فرد شروع به دروغگفتن میکند لحن صدا، آهنگ صدا (کوتاه و بلندشدن تن صدا هنگام صحبت) تغییر میکند. ممکن است گفتارشان را خیلی آرام و یا خیلی سریع شروع کنند و یا اینکه تن صدایشان کمی بالاتر یا پایینتر از حد معمول به نظر برسد. آنها از گفتن جزییات طفره میروند و معمولاَ داستانی کلی تعریف میکنند. همچنین برای این که داستانشان واقعی به نظر برسد، جملاتی انتخاب میکنند که بسیار پیچیدهتر از معمول است.
۶. حذف خودشان از جملات
مهمترین راه تشخیص یک دروغگو، توجه به حرکات بدن، حالات چهره، حرکات چشمی، و نشانههای کلامی است.
افراد دروغگو معمولاً داستانشان را بدون اشاره به خود آغاز میکنند. این افراد از عبارات مستقیم نسبت به خود کمتری استفاده میکنند و مستقیماَ بر دیگران تمرکز میکنند. شما به ندرت برخی ضمایر همچون «من»، «من را» یا کلماتی دیگر شبیه به اینها را میشنوید. از لحاظ روانشناختی، آنها با این کار سعی در این دارند تا خود را از دروغی که در حال سرهمکردنش هستند دور کنند.
به خاطر داشته باشید که هر فردی شیوهی رفتاری متفاوتی هنگام گفتن دروغ بروز میدهد؛ بنابراین نمیتوان ادعا کرد که روش صددرصدی برای تشخیص آنها وجود دارد.
منبع:
www.psychologytoday.com
www.zoomit.ir
تعداد مشاهده (1597) نظرات (0)